Heftige dingen, strand en mango bellini's

Hoi allemaal,

Het is alweer 1,5 week geleden dat Marsha het vorige verslag heeft getypt, dus het werd wel weer tijd voor een nieuwe! Ik heb de twijfelachtige eer (pech?) om een paar minder leuke plaatsen die we bezocht hebben te beschrijven, maar ik kan jullie ook vertellen over de heerlijke stranddagen in het zuiden van Cambodja waarop we niets hebben gedaan. Marsha was de vorige keer gebleven in Ho Chi Minh City, dus daar begin ik dan maar.

HCMC
De dag nadat we naar het War Remnants museum geweest waren, hadden we een tour geboekt om naar de Cao Dai tempel en de Cu Chi tunnels te gaan. Het waren aardig wat uurtjes in de bus, maar het was zeker de moeite waard! De Cao Dai tempel is een tempel voor de Cao Dai religie (goh), dat is een religie waar het Boeddhisme, het Taoïsme en het Confucianisme samenkomen. Het is een religie zonder al te veel regeltjes, je hoeft ook niet per se naar de tempel om te bidden bijvoorbeeld, het is verder allemaal ook vrij. De religie is niet zo heel groot, er zijn maar 3 tempels van. De tempel was heel apart, hij was versierd met heel veel kleur en met draken, een soort tussen kunst en kitsch. Wij mochten bij hun bidceremonie toekijken, dat was ook wel bijzonder.
Daarna gingen we ergens lunchen, en op weg naar de Cu Chi tunnels. Tijdens de oorlog met de VS groeven de Vietcong allemaal tunnels uit, waar ze dus eigenlijk jaren woonden, alleen maar onder de grond. Alleen al de Cu Chi tunnels waren 250 kilometer lang. Echt bizar, je moet je voorstellen dat de mannen af en toe naar buiten gingen, maar de vrouwen moesten binnenblijven. Er werden daar dus kinderen geboren, er werd daar gegeten, geslapen, geleefd, in die verschrikkelijke hitte onder de grond. Tussen 12 uur en 2 uur 's middags moest iedereen stil blijven liggen in de tunnels, anders was er niet genoeg zuurstof... Wij hebben ook een stukje door zo'n tunnel gelopen (die al vergroot is voor toeristen en ik moest er op m'n hurken doorheen...) De Vietcong legden heel veel boobytraps neer voor de Amerikanen, waarvan we ook veel voorbeelden hebben gezien. We dachten van tevoren dat dit een heel nare, trieste plek zou zijn, maar het ging vooral over hoe de Vietnamezen de Amerikanen te slim af geweest zijn, als een soort overwinningsdansje. Wel echt de moeite waard! De dag erna gingen we met de bus de grens over, naar Phnom Penh in Cambodja!

Phnom Penh
Phnom Penh is de hoofdstad van Cambodja, en het is er HEET. We zijn er nu dan ook in de warmste maand van het jaar (heel slim), maar de eerste dag trokken we het echt niet. Nadat we een rondje hadden gelopen omdat we echt moesten pinnen, gingen we weer terug naar het hostel, en daarna naar een hotel in dezelfde straat. Wieteke had namelijk ontdekt dat je daar voor 5 dollar een hele dag gebruik mocht maken van het zwembad, je kreeg ook nog een handdoek en een gratis drankje! Dat was dus echt heerlijk. We moesten ook wel even rustig aan doen, want de volgende dag was volgepland met 2 nare dingen.
We gingen naar het Tuol Sleng museum (S21) en de Killing Fields. Deze plekken hebben allebei heel erg veel te maken met het regime van Pol Pot in de jaren 70. Onder zijn bewind heeft hij een kwart van de bevolking (3 miljoen mensen...) laten vermoorden. Hij had het vooral gemunt op opgeleide mensen, en hij vond mensen met een bril te slim lijken, dus die liet hij ook maar vermoorden. Voordat ze vermoord werden zijn de meeste mensen echt gruwelijk gemarteld, dat gebeurde vooral in de gevangenissen, waarvan S21 de ergste/bekendste is. Er zijn maar 7 mensen die hier levend uit zijn gekomen. We hebben daar dus allemaal walgelijke foto's en ingesleten bloedvlekken op de grond gezien. Echt een heftige plaats. De gevangenen (mannen, vrouwen, kinderen, ze moordden hele families uit, want ja "je moet alle wortels verwijderen", fijne vent die Pol Pot) werden net zolang gemarteld totdat ze uiteindelijk maar een misdaad bekenden die ze helemaal niet begaan hadden. Daarna werden ze met vrachtwagens getransporteerd naar verschillende Killing Fields om vermoord te worden. Er waren 300 killing fields, waarvan Choeng Ek de bekendste is, vlakbij Phnom Penh. Daar hadden we een headset op, waardoor we veel informatie kregen over de plek. Je zag allemaal massagraven, waar af en toe nog tanden, botten of kledingstukken naar boven komen door regenval. Het allerverschrikkelijkst om te zien was de Killing Tree, een boom waartegen baby's en kleine kinderen, aan hun voeten vastgehouden, werden doodgeslagen en daarna in het naastgelegen massagraf werden geworpen :(:( na dit bezoek waren we ook best wel van slag en we hebben verder niks meer gedaan, we zijn naar een Australisch restaurant gegaan, daar nog wat gedronken en op tijd naar bed. Daarna was het tijd voor wat luchtigere dagen, en dat maakt dit reisverslag ook hopelijk wat leuker om te lezen voor jullie :) we gingen naar het zuiden, naar Sihanoukville!

Sihanoukville, Koh Rong en weer Sihanoukville
Sihanoukville vonden we geweldig. Strand, barretjes, nog steeds warm maar dan met de zeebries, heerlijk. We hadden ook een heel fijn hotel, met een chill terras (restaurant/bar) en we hebben daar geleefd op een uitgebalanceerd dieet van salades, pizza's en mango bellini's. Het was wel gevaarlijk in het hotel, je kon namelijk al het eten en drinken op je kamernummer zetten, waardoor we even heel erg verrast waren door het eindbedrag op de laatste dag haha :p We zijn een avond naar een strandfestival geweest, en een andere avond zijn we gaan boten en stappen met een studievriend van Marsha en 2 vrienden van hem, heel gezellig! In Sihanoukville hebben we ook onze eerste massage genomen, een anti-stress (klinkt Sihanoukville niet ontzettend stressvol ;)?) massage van een uur. Heerlijk, gaan we vaker doen! Kortom we zijn echt even bijgekomen van een week in steden verblijven (Ho Chi Minh en Phnom Penh). Vlak voor de kust van Sihanoukville liggen meerdere eilanden, 1 daarvan is Koh Rong. Daar hebben we 2 nachten geslapen. We hadden de slow boat geboekt (2 uur) maar kregen een gratis upgrade naar de speedboat (45 minuten), yeah! Koh Rong is een ontzettend basic eiland met een prachtig strand. Het is basic in de zin van geen warm water (!), een paar uur elektriciteit per dag, heel erg basic accommodaties, ratten, wc's die niet doortrekken, er zijn geen wegen, geen ATM, alleen strand en jungle. Ik moest wel de smetvrezerige ik onderdrukken ;) Parelwit zand en een mooie zee zijn dus de echte trekpleisters van het eiland. Er is verder ook niks te doen. Een heel relaxte vibe dus, ook al vind ik dat er teveel mensen zijn om echt het paradijs gevoel te krijgen. De eerste dag hebben we, ingesmeerd met factor 30, zelfs wel een halfuur in de zon gelegen en daarna alleen in de schaduw, en toch zijn we KEIHARD verbrand. Maar goed, iedereen was ontzettend verbrand, zelfs de mensen die al heel erg bruin waren. Ik denk zelf dat er een gat in de ozonlaag zit boven Koh Rong ;) de tweede dag dus in een beachbar in de schaduw doorgebracht, lekker met de ereader erbij rustig aan. En 's avonds hebben we iets heel cools gedaan. We gingen zwemmen in de zee met lichtgevende plankton :D echt zo vet. Boven je de donkere lucht vol sterren, onder je de donkere zee met daarin lichtgevende puntjes als je met je handen in het water bewoog. Ik kon er echt geen genoeg van krijgen!! De laatste dag zouden we naar Long Beach (een nog mooier strand aan de andere kant van het eiland) maar goed dat ging niet door. Ik ging om 5.30 opstaan om de zonsopgang te bekijken op het strand :) (Marsha verklaarde me voor gek en bleef liggen) en dat was echt prachtig!! Helaas stond ik op de terugweg naar het guesthouse in iets scherps, en ik had dus een wondje aan mijn voet. Noooo!! Je loopt hier overal op blote voeten, heel relaxt, totdat je dus een wondje ofzo hebt. Ik was heel bang voor een infectie. Goed schoongemaakt en een pleister erop, daarna m'n dichte schoenen maar aangedaan. Ik had er wel last van, dus kon de hike naar Long Beach niet maken. We besloten dus om 's ochtends alweer terug te gaan met de boot naar Sihanoukville. Daar weer lekker een hele dag niks gedaan (het werd een patroon) en we waren ook wel weer blij met de mango bellini's, we sliepen ook in hetzelfde hotel.

Siem Reap
Gisteren zijn we in een minitripje van 13 uur (!) over de mooie Cambodjaanse hobbelige wegen naar Siem Reap gereden, en daar zijn we nu dus! Siem Reap is de uitvalsbasis voor de beroemde Angkor tempels, en is ook een leuke plaats om te stappen (hallo barstreet!). We hebben een vliegticket naar Bangkok geboekt op 10 april, dus we blijven hier lekker een weekje. Best wel lekker om nu een week niet je tas in en uit te hoeven pakken, en om niet in de bus te zitten. Het hostel is ook heel fijn, dus we zitten hier wel prima!!

Veel liefs!
Renate

ps. Nog een leuke uitspraak om dit verslag af te sluiten. Marsha bestelt een cocktail in Vietnam. "A pearl harbor please". Ober: "Puh habbo? Puh habbo?" Marsha wijst het aan op het menu. Ober: "Aaah pi hobo!!!!"